Corten De Geer Advocaten in ‘De Groene Draeck’
Het pand van advocatenkantoor Corten de Geer in Amsterdam-Noord is een voormalige scheepswerf vernoemd naar het privéjacht van prinses Beatrix, dat hier ooit gebouwd werd. Nu is het omgetoverd tot een verrassende kunstgalerie in een oase van licht en ruimte. Een uniek pand, dat indruist tegen alles wat men standaard van een advocatenkantoor verwacht.
Tekst: Lara Smeets en Soeradj Ramsanjhal
Verrast, dat waren wij toen wij het pand van advocatenkantoor Corten De Geer betraden in Amsterdam-Noord. Drie jaar geleden mopperden we nog als we het pontje moesten nemen: ‘Dat is toch geen Amsterdam’, werd er gezegd. Hoe anders is dat anno 2016. Noord telt nu ook in de reisgidsen mee als onderdeel van ‘Ons Amsterdam’ en dit kantoor past perfect bij de specifieke look van dit deel van de stad. Het weer zat gelukkig ook mee, waardoor het voor ons een prettig uitje was op een mooie zomerse dag.
Ruig, industrieel, water, hip en kunst. Dat zijn een paar steekwoorden die tegenwoordig worden genoemd als men denkt aan Amsterdam-Noord. Precies ook deze elementen vinden we terug bij Corten De Geer, een kantoor dat gespecialiseerd is op het gebied van onroerend goed. Het kantoor is gesitueerd in het pand ‘De Groene Draeck’ en telt vijf advocaten. Zoals de naam al doet vermoeden is het privéjacht van prinses Beatrix in deze voormalige scheepswerf gebouwd. De buitengevel is blijven staan, maar aan de binnenkant is alles veranderd. Er is als het ware een kantoor in een kantoor gebouwd. Vanaf de tweede verdieping hebben de advocaten een prachtig uitzicht over het IJ. Dat uitzicht zal helaas door nieuwbouwproject Wonen met het IJ op het zuiden binnenkort deels verdwijnen.
Kunstgalerie
Er hoeft echter niet getreurd te worden om het verlies van dit uitzicht, want als er dan niet naar buiten kan worden gekeken betekent dit niet dat er niets te zien is. Eduard de Geer – samen met Jeroen Corten oprichter van het kantoor – is een fervent kunstliefhebber en gebruikt het kantoor als zijn persoonlijke kunstgalerie. Dat is ook direct na binnenkomst merkbaar, want de ‘mascotte’ van kantoor is een eyecatcher en staat prompt naast de voordeur: een ruim twee meter hoge rode man (gemaakt van bouwmateriaal). Ietwat bijzonder, maar zeker imponerend.
Als je aan de mascotte gewend bent en je richt je blik op de rest van het kantoor dan valt de grote open lichte ruimte op. Het kantoor meet 520 vierkante meter: dat zie je en dat voel je. Het eerste deel na de entree is gevuld met rechts een ontvangstbalie en in het midden een grote lunchtafel. Deze tafel is gemaakt door de Amerikaanse kunstenaar David Lindberg en bestaat uit verschillende blauw geverfde tafels en bureaus afgewisseld met geel epoxy. Het geeft de ruimte in combinatie met de witte muren en stroken groene vloerbedekking op de betonnen vloer een frisse aanblik. Voordat je aan deze tafel kan aanschuiven moet je echter eerst om een ander kunstobject heen lopen, namelijk de ‘verlegen slagboom’. Het is een slagboom die geen slagboom wil zijn, vandaar dat deze is gehuld in camouflagekleuren.
Wat verder direct opvalt als je de ruimte inkijkt zijn de scheidingswanden van de diverse kamers. Deze bestaan namelijk uit een mozaïek van sloopvensters. Er is net zolang gepuzzeld totdat naar het ontwerp van architect Marten de Jong en beeldend kunstenaar Pieter Lemmens, Espen Strandhagen en Mark Rupert ieder kantoor een eigen vooraanzicht heeft. De glazen gevel beslaat in totaal ongeveer 100 vierkante meter. Door deze volledig transparante wand voelt de ruimte open en verbonden, hoewel toch iedere advocaat zijn eigen kamer heeft. De kamers zijn ook allemaal anders ingericht en ook in de kamers is de kunst volop aanwezig.
Een opvallend stuk waar beide eigenaren zelf in voorkomen is een foto gemaakt in het kader van project Het Magnetische Noorden, waarin kunstenaars Sylvie Zijlmans en Hewald Jongenelis middels beeld rondom maatschappelijke thema’s een naar eigen zeggen vrolijk antwoord geven op de complexiteit van een somber tijdsgewricht (zie www.hetmagnetischenoorden.nl). Bij deze uiting is veel roze papier gebruikt. Hoewel dit papier in de kunst dus wel tot uiting komt, valt het op dat er verder bijna geen papier te vinden is op kantoor. Alles is digitaal en er wordt zo weinig mogelijk afgedrukt. Al hetgeen op papier binnenkomt wordt door het secretariaat direct gescand.
Alle kantoren liggen tegen de buitengevel aan, waardoor je tussen de kamers in een grote brede gang hebt. In die gang staan wederom diverse zeer kunstzinnige projecten met als speelse afsluiter op het eind de bewegende installatie Rawhide Pony (2000) van de hand van Mark Bain. Middels een demonstratie van één van de advocaten bleek dat het zelfs mogelijk is op de pony (in de vorm van een Snoopy-huisje) te zitten en het apparaat daadwerkelijk kan bewegen na het invoeren van een muntje (perfect voor een korte middagbreak).
Dit kantoor is uniek en gaat in tegen alles wat men standaard verwacht van een advocatenkantoor. De advocaten die ons de rondleiding gaven zijn zelf ook enthousiast. De ruimte, de locatie en de kunstzinnigheid of zelfs speelsheid van de inrichting creëren een prettige werkomgeving. Wij concluderen op de fiets terug dat we het enthousiasme delen. Bedankt Corten De Geer Advocaten, voor dit kijkje in de keuken.