Trumptydumpty en foliage
We verblijven alweer meer dan 3 maanden in NY en het begint hier echt als thuis te voelen. Ik kwam hier pas achter toen ik onverwachts voor werk naar Nederland moest. Het voelde ineens vreemd om in Amsterdam te zijn. Mijn huis kon ik niet in want we hebben het verhuurd aan vrienden die weer gasten hadden. Toen ik in een Uber weer NY inreed, voelde het als thuiskomen. Een tweede huis in plaats van een vakantieadres! Gek hoe snel een nieuwe plek als thuis kan gaan voelen.
Ons leven hier is nog steeds fantastisch. We maken hier ontzettend veel mee. Van een intiem comedy optreden waar Chris Rock onverwachts een gastoptreden gaf, tot een bezoek aan de Catskills om de mooie herfstkleuren te zien (waar we ook Woodstock hebben aangedaan en milkshakes met whiskey hebben gedronken). We hebben inmiddels zoveel bars en restaurants bezocht, dat we het al een paar keer hebben aangedurfd om thuis te koken. Koken missen we hier wel een beetje.
Twee weken geleden heb ik voor het eerst een jury trial gezien. Ik kwam tegelijkertijd met de potentiele juryleden de rechtszaal binnen die wellicht zouden worden geselecteerd om plaats te nemen als jurylid. Juryplicht in de US. Dat het een plicht is werd snel duidelijk. Potentiele kandidaten leken weinig zin te hebben om in de jury deel te nemen. Sommigen waren aan het zuchten, steunen en telkens naar de tijd aan het kijken. Meerdere potentiele juryleden probeerden een excuus te vinden om te ontkomen aan de juryplicht. Een jurylid had een GMAT-test over 3 weken (niet excused) en een ander moest het feest voor een Joodse feestdag (Kol Nidrei) voorbereiden (wel excused). Je komt veel te weten over de potentiele juryleden omdat iedereen wordt ondervraagd door de rechter. Ongelofelijk dat er en public de meest persoonlijke vragen worden gesteld. Vragen over of je een strafrechtelijk verleden hebt tot vragen over je favoriete nieuwsblad of nieuwsshow. De laatste vraag werd door wel 3 juryleden beantwoord met eenzelfde guilty pleasure: de Kardashians. Na de selectie van de jury kwamen de opening statements van de partijen. Er wordt niet zoals bij ons een pleitnota voorgedragen op een rustige en zakelijke wijze. In ieder geval niet in deze zaak. Een van de advocaten was zeer theatraal en kon zich niet houden aan de gemaakte afspraken met de rechter om slechts bepaalde feiten van de zaak naar voren te brengen en andere niet. Elke 5 minuten moest er dan ook weer met de rechter worden overlegd. Omdat de jury deze gesprekken niet mag horen, werd er in deze rechtbank een harde ruis opgezet. Het was één groot circus en ik kan een ieder aanbevelen om een aantal uur in de rechtbank door te brengen om het US systeem van dichtbij mee te maken.
En tot slot, de verkiezingen. Ik had mezelf voorgenomen om hier niet over te beginnen, maar het is hier nog steeds het gesprek van de dag. We hebben de verkiezingen in een Irish pub gevolgd vol met Hillary aanhangers. De avond begon gezellig en gemoedelijk, maar de sfeer werd steeds slechter na de resultaten van de swing states. Iedereen hield in het begin hoop en zelfs het verlies in Florida was nog geen reden tot wanhoop voor alle Hillary aanhangers. De polls gaven immers aan dat Hillary zou winnen. Na meer verlies ging iedereen naar huis, zonder de uiteindelijke resultaten af te wachten. Het is vreemd. “Grab them by the pussy” wordt inmiddels “trumping” genoemd. En “trumping” is nu presidentieel. De volgende dag vonden we het bijna eng om op straat te gaan. We konden ons niet voorstellen dat alles hetzelfde was gebleven. Dat was het uiteraard wel. Mensen op straat leken eigenlijk vooral rustig en stil. En als je mensen in NY hierover spreekt, lijken ze zich vooral te schamen. Wat verder indrukwekkend was, waren de grote protesten op Union Square of voor de Trump Tower een paar minuten van ons huis. Leuzen gericht aan meisjes met “never doubt that you are valuable and powerful” tot aan leuzen als “Trump is not my president”. Heel mooi en indrukwekkend dat mensen dit doen, maar mensen hadden misschien iets eerder in beweging moeten komen. Trump wordt vanaf januari 2017 de nieuwe president, daar kan niemand nu meer iets aan doen.
Groeten, Margie Breugem