In deze rubriek worden advocaten die 40 jaar in het vak zitten in het zonnetje gezet. Deze keer:
- Waarom heeft u destijds voor de advocatuur gekozen
Ik heb in jaren zeventig gestudeerd, de advocatuur leek mij de beste manier om op te komen voor degenen die dat het hardst nodig hadden. Noblesse oblige: dat ik mocht studeren was een voorrecht, daar hoor je wat voor terug te doen tot nut van het algemeen.
- Welke zaak is u het meest bijgebleven?
Mij is vooral een periode bij gebleven: de tijd dat ons kantoor met andere sociaal advocaten optrad voor de krakers. Roerige tijden, waarin het recht door het gezag steeds verder werd opgerekt om de boel onder controle te krijgen c.q. te houden. Dat gaf grote zaken, zowel civiele als strafzaken, waar je met meerdere collega’s rechtsbijstand verleende in unieke, tot dan toe niet eerder vertoonde, situaties. En al waren we bloedserieus in onze verdediging, er viel ook altijd wat te lachen. Dat doen we op ons kantoor gelukkig nòg.
- Wat is de belangrijkste verandering geweest in de tijd dat u advocaat bent.
Dan moet ik toch wel de in toenemende mate repressieve regelgeving noemen, gepaard aan de afbraak van de sociale advocatuur, de ondermijning van de Trias Politica. Toen ik als advocaat begon was het ondenkbaar dat een parlement zich zou bemoeien met een strafmaat. Nu lijkt men ieder maatschappelijk probleem enkel met strengere wetgeving te lijf te gaan, tegen beter weten in.
En er is een ontwikkeling gaande waarbij geschilbeslechting belangrijker wordt dan rechtspraak. Of we daar blij mee moeten zijn weet ik nog niet, mede omdat geschilbeslechting momenteel in mijn ogen vooral bezien wordt vanuit het kostenaspect: als het maar goedkoper is, dan is het al gauw goed.
- Vindt u dat de overheid voldoende rekening houdt met het vak van de advocaat.
Al geruime tijd niet meer. De kernwaarden van de advocaat zijn diens onafhankelijkheid en de vertrouwensrelatie met de cliënt, en ik zie daar toch wel aan getornd worden door de terugkerende discussie over het verschoningsrecht. Maar ook het steeds verder terugdringen van de mogelijkheden voor burgers om een advocaat in te schakelen doet het beroep geen goed.
- Wat vindt u het leukst aan uw vak? Indien u het allemaal overnieuw zou mogen doen, zou u dan een ander beroep hebben gekozen
Sinds 2005 ben ik behalve advocaat ook mediator. Voor mij ligt dat in elkaars verlengde. Ik zou geen enkel ander beroep weten dat mooier is. Het leukste vind ik dat je met je cliënten echt een vertrouwensband opbouwt, soms van korte duur, soms van wat langere duur. Maar, zoals één van mijn cliënten die mij dringend wilde spreken ooit zei: “Het gáát namelijk ergens over!”
- Er is veel te doen over de pensioenleeftijd; wat vind u de ideale pensioenleeftijd voor een advocaat.
Die is voor iedereen anders, en dat is goed. Ik ben nog niet uitgewerkt!
- Heeft u nog tips voor (jonge) advocaten?
Vaar je eigen koers, dan haal je met gemak je 40-jarig jubileum.