Het Engelse recht heeft al langere tijd mijn interesse. Juist door een ander rechtsstelsel te bestuderen kom je tot een beter inzicht in het eigen rechtssysteem. Eerder schreef ik in dat kader al eens over de verschillen tussen advocaten en barristers en beschreef ik een proces dat ik had bijgewoond in de Old Bailey in Londen, waar de belangrijkste strafprocessen plaatsvinden. In dit artikel beschrijf ik een wandeling door legal Londen, de paar vierkante kilometers in het hart van Londen waar de barristers werkzaam zijn en de belangrijkste rechtbanken zijn gevestigd.
Tekst en foto's: Diederik Palstra
In deze tijd van remote working was het voor mij mogelijk om een paar weken vanuit Londen te werken. Bovendien ging mijn kantoor in deze periode verhuizen, dus kwam het helemaal goed uit om even vanuit een andere locatie werkzaam te zijn. Mijn oude college in Londen heeft dan voor alumni appartementen beschikbaar, waardoor het allemaal goed kon worden geregeld. Een wandeling door legal London is tijdens een verblijf in de Britse hoofdstad altijd erg leuk en de redactie van het ABB vroeg mij eens zo'n wandeling te beschrijven
Legal London
In het Verenigd Koninkrijk houdt men erg vast aan het verleden. Dit is ook te zien in legal London. Daarmee bedoel ik de paar vierkante kilometer tussen Doughty Street (foto 1) in Bloomsbury (in welke straat ook de Chambers van Amal Clooney zijn gevestigd), Chancery Lane, Lincoln's Inn Fields en de Thames. In dit gebied zijn verreweg de meeste Londense barristers werkzaam. Hier bevinden zich dan ook de vier Inns of Court. Alle barristers in Engeland moeten lid zijn van één van deze vier Inns of Court. Dit zijn Gray's Inn, Lincoln's Inn, Middle Temple en Inner Temple. De rechtsgebieden van de Inns overlappen grotendeels, maar toch hebben zij vaak in zekere mate ook een bepaald specialisme. Dat is één van de redenen voor het kiezen van de Inn waar je de rest van je leven lid van zult zijn.
Foto 1
Doughty Street
De Inns of Court
Elke Inn bestaat uit een groot aantal Chambers, vaak vernoemd naar hun adres, waarin barristers samenwerken. Barristers mogen alleen als kostenmaatschap in een Chambers samenwerken en zijn dus allemaal eigenlijk 'sole practitioners' (éénpitters). Een uitzondering hierop vormen de employed barristers die in dienst zijn van een bedrijf of instelling zoals de Crown Prosecution Office – het Engelse OM. Zo'n 20% van de barristers is een employed barrister.
Foto 2
Bedford Row
Elke Inn heeft een dining hall, een bibliotheek, een bar en een chapel. Sommige barristers werken niet alleen in de Inn, maar wonen er ook. Van oudsher zijn er om de Inns heen veel solicitor kantoren gevestigd omdat zij barristers voor hun cliënten inschakelen en daarom geregeld met hen moeten overleggen. Zo is Bedford Row (foto 2) een rustige straat naast Gray's Inn, waarin veel van dergelijke solicitor kantoren zijn gevestigd. In deze tijden van internet en e-mail is het uiteraard minder noodzakelijk voor de samenwerking om bij de barristers in de buurt gevestigd te zijn. Een barrister is de specialist die als 'advocate' de procedure voert en het woord voert in de rechtbank. De solicitor is in medische terminologie beter te vergelijken met een general practitioner, oftewel een huisarts. Procedures zijn in Engeland meer een mondelinge aangelegenheid dan in Nederland, ook al wordt dat wel minder en hangt het af van het rechtsgebied waarin je werkzaam bent – vooral in het strafrecht loont het om ook acteerervaring te hebben vanwege de juryrechtspraak. De solicitor is degene die het proces voorbereidt en contact met de cliënt heeft, zij het dat solicitors tegenwoordig ook zelf mogen procederen tot in de hogere gerechten en barristers dus minder nodig hebben. Er zijn veel meer solicitors in Engeland (zo'n 160.000) dan barristers (zo'n 17.000) en deze houden zich voor het overgrote gedeelte helemaal niet bezig met gerechtelijke procedures. Zo zijn de grootste solicitorkantoren (bijvoorbeeld de zogenaamde 'Magic Circle' firms A&O Shearman, Freshfields, Linklaters, Clifford Chance en Slaughter and May) – gevestigd in het oosten van de stad, de City, het financiële hart van Londen, en houden deze zich vooral bezig mat advies -en transactiewerk.
Gray's Inn
De wandeling begint in Doughty Street, waar ook het Dickens Museum is gevestigd, vanwaar je via Theobald's Road naar de toegang tot de Walks kunt lopen (foto 3). Dit is een park in Gray's Inn dat tussen 12 en half drie geopend is voor het publiek. Ik moest zelf ook een Inn kiezen toen ik kwalificeerde als barrister. Ik koos destijds voor Gray's Inn vanwege het internationale karakter van deze Inn. Overigens ben ik niet als barrister werkzaam, omdat dat werk er eenvoudigweg niet is in Nederland en heb ik dus ook geen practising license als barrister. Gray's Inn bevindt zich tussen Theobald's Road ten noorden, High Holborn ten zuiden, Gray's Inn Road ten oosten en Bedford Row ten westen. Het is de kleinste Inn van de vier en is gedeeltelijk herbouwd na de Tweede Wereldoorlog, toen de Inn zwaar beschadigd werd door de Duitse bombardementen.
Foto 3
Gray's Inn The Walks
Chancery Lane en Lincoln's Inn
Als je Gray's Inn verlaat richting High Holborn, dan kun je Chancery Lane inlopen waar de Law Society (foto 4) is gevestigd, de Orde van Advocaten voor de solicitors. Was je op High Holborn doorgelopen richting de City of London in het oosten, dan had een korte wandeling geleid naar The Old Bailey. Sla je vanuit Chancery Lane Carey Street in, dan zie je aan je rechterhand Wildy's verschijnen, de enige uitsluitend juridische boekhandel van London. Deze is sinds 1830 gevestigd in de toegangspoort tot Lincoln's Inn in een pand met allemaal verschillende kamers voor de verschillende specialismen, met krakende trappen die van kamer naar kamer leiden. Loop je door de toegangspoort, dan bevind je je in Lincoln's Inn (foto 5), de grootste van de vier Inns of Court. Omdat legal London zo Dickensiaans aandoet en sinds die tijd ook nauwelijks is veranderd, vermeld ik ook de Old Curiosity Shop op 13-14 Portsmouth Street iets verderop, waar de gelijknamige roman van Dickens door is geïnspireerd.
Foto 4
The Law Society
Foto 5
Lincoln's Inn
Wij gaan echter terug naar Wildy's en dan via Bell Yard naar Fleet Street, waar zich rechts de Royal Courts of Justice (foto 6) bevinden dat 31 rechtszalen heeft. De zittingen zijn grotendeels openbaar. Je kunt online checken wanneer de zittingen zijn en deze bijwonen.
Foto 6
The Royal Courts of Justice
Inner en Middle Temple
In Fleet Street bevindt zich in een smalle toegangspoort (foto 7 – de toegang bevindt zich onder het gebouw in Tudor-stijl). Loop je deze toegangspoort door, dan is het alsof je door dit smalle steegje (foto 8) terug in de tijd gaat naar de 19e eeuw of nog eerder.
Foto 7
Toegangspoort naar Middle en Inner Temple onder Tudor House
Foto 8
Toegang Middle Temple en Inner Temple
Foto 9
Middle Temple Chapel
Er heerst een overweldigende rust, terwijl je midden in het centrum van Londen bent. Het smalle steegje leidt naar Middle Temple (foto 9 – de chapel) aan de westkant en Inner Temple (foto 10) aan de oostkant. Deze twee Inns of Court strekken zich uit van Fleet Street tot aan de Thames. Er zijn verschillende bars en terrassen in deze Inns of Court. Fleet Street was overigens van oudsher altijd de straat van de journalisten, omdat daar de meeste kranten waren gevestigd.
Foto 10
Inner Temple
The Supreme Court
Het Supreme Court is niet gevestigd in legal London. Daarvoor moet je de metro nemen naar Westminster station waar in het hart van het gelijknamige stadsdeel het Supreme Court is gevestigd. Vroeger was het hoogste rechtscollege het House of Lords, maar in verband met de machtenscheiding van Montesquieu en voortdurende druk vanuit de Europese Unie heeft het Verenigd Koninkrijk sinds 2009 een Supreme Court (foto's 11, 12 en 13), dat om de hoek van de Houses of Parliament is gevestigd.
Foto 11
The Supreme Court
Foto 12
Toegang Supreme Court
Foto 13
Een rechtszaal in the Supreme Court
Charles Dickens – Bleak House
Omdat Dickens (foto 14) zo verbonden is met legal London heb ik hieronder voor de geïnteresseerden het begin van Bleak House opgenomen. Het begin van dit boek stort de lezer in een dichte mist die legal London omsluit en die symboliseert hoe onbegrijpelijk en ontoegankelijk het recht in die tijd was voor de gewone man. Het verhaal gaat over de rechtszaak Jarndyce v. Jarndyce, een oneindige procedure over een opengevallen nalatenschap.
Foto 14 – Charles Dickens (National Portrait Gallery)
Chapter 1 In Chancery
LONDON. Michaelmas Term lately over, and the Lord Chancellor sitting in Lincoln's Inn Hall. Implacable November weather. As much mud in the streets as if the waters had but newly retired from the face of the earth, and it would not be wonderful to meet a Megalosaurus, forty feet long or so, waddling like an elephantine lizard up Holborn Hill. Smoke lowering down from chimney-pots, making a soft black drizzle, with flakes of soot in it as big as full-grown snow-flakes – gone into mourning, one might imagine, for the death of the sun. Dogs, undistinguishable in mire. Horses, scarcely better; splashed to their very blinkers. Foot passengers, jostling one another's umbrellas in a general infection of ill-temper, and losing their foot-hold at street-corners, where tens of thousands of other foot passengers have been slipping and sliding since the day broke (if the day ever broke), adding new deposits to the crust upon crust of mud, sticking at those points tenaciously to the pavement, and accumulating at compound interest.
Fog everywhere. Fog up the river, where it flows among green aits and meadows; fog down the river, where it rolls defiled among the tiers of shipping and the waterside pollutions of a great (and dirty) city. Fog on the Essex marshes, fog on the Kentish heights. Fog creeping into the cabooses of collier-brigs; fog lying out on the yards, and hovering in the rigging of great ships; fog drooping on the gunwales of barges and small boats. Fog in the eyes and throats of ancient Greenwich pensioners, wheezing by the firesides of their wards; fog in the stem and bowl of the afternoon pipe of the wrathful skipper, down in his close cabin; fog cruelly pinching the toes and fingers of his shivering little 'prentice boy on deck. Chance people on the bridges peeping over the parapets into a nether sky of fog, with fog all round them, as if they were up in a balloon, and hanging in the misty clouds.
Gas looming through the fog in divers places in the streets, much as the sun may, from the spongey fields, be seen to loom by husbandman and ploughboy. Most of the shops lighted two hours before their time – as the gas seems to know, for it has a haggard and unwilling look.
The raw afternoon is rawest, and the dense fog is densest, and the muddy streets are muddiest near that leaden-headed old obstruction, appropriate ornament for the threshold of a leaden-headed old corporation, Temple Bar. And hard by Temple Bar, in Lincoln's Inn Hall, at the very heart of the fog, sits the Lord High Chancellor in his High Court of Chancery."