Het ABB beoordeelt advocatenseries op bingewaardigheid, juridische inhoud en suspense. In deze editie American Crime Story: The People vs. O.J. Simpson, over het proces tegen O.J.
Tekst: Benjamin Bijl
Op een morgen in 1994 worden Nicole Simpson en haar vriend Ron Goldman gevonden. Ze zijn vermoord en alles (en dat is nog zacht uitgedrukt) wijst erop dat de ex van Nicole, de populaire ex-NFL speler O.J. ‘The Juice’ Simpson er meer van weet. Het bewijsmateriaal is dermate overweldigend dat de politie besluit O.J. aan te houden. Een bizarre achtervolging volgt. Achterin een witte Ford Bronco, dreigend zelfmoord te plegen met een pistool op zijn eigen hoofd, wordt Simpson door een grote politiemacht achterna gezeten. Het is direct wereldnieuws. Uiteindelijk wordt Simpson met veel drama in zijn eigen huis aangehouden. Tot zover is het verhaal ook bekend bij het grote publiek.
Foto: Netflix.
Maar de serie is meer dan geromantiseerde weergave van het O.J. Simpson-proces en wordt niet zonder reden in deze rubriek besproken. Vanaf aflevering drie begint de focus van de serie zich (eindelijk) te verplaatsen naar het advocatenteam. Het spel begint tussen openbaar aanklager Marcia Clark en het ‘Dream Team’ van advocaten dat de verdediging van O.J. voert. Inmiddels heeft de beste vriend van O.J., Robert Kardashian (inderdaad, de vader van Kim), de bekende showadvocaat Robert Shapiro ingeschakeld. Shapiro is de klassieke foute advocaat en kan niet wachten in het midden van de schijnwerpers te gaan staan van de high profile zaak.
De producenten hebben er voor gekozen om Shapiro neer te zetten als een advocaat die graag in talkshows verschijnt, in grote dure auto’s rijdt, maar eigenlijk niet heel goed is voor zijn cliënten. Hij schikt zijn zaken, maar het standpunt van O.J. is duidelijk: Not Guilty! Naast Shapiro worden strafpleiter F. Lee Bailey en de briljante Harvard-docent Alan Dershowitz aan boord gehaald. Al snel wordt bekend dat een rechercheur op de zaak een racistisch verleden heeft. Dit is het moment dat Johnnie Cochran aan het team wordt toegevoegd. Cochran is een bekende Afro-Amerikaanse strafpleiter die het racisme-argument moet gaan uitspelen. Echter, Cochran blijkt ook nog eens een gewiekste advocaat die openbaar aanklager Clark meerdere keren te slim af is. Overigens is Clark één van de grote verliezers in deze zaak en hij krijgt tijdens een tien afleveringen durende lijdensweg klap na klap (emotioneel). Wat volgt is een clash tussen advocatenego’s, waarbij met name Cochran en Shapiro vechten voor de positie van lead counsel. Het hele proces is een achtbaan van bizarre ontwikkelingen die met recht de ‘trial of the century’ werd genoemd.
De serie is gebaseerd op het boek van Jeffrey Toobin: The Run of His Life: The People v. O.J. Simpson. De producenten van de serie hebben geprobeerd de samenhang tussen kleur, geld en macht centraal te houden. Onder andere door het diverse advocatenteam dat inspeelt op die samenhang is dit naar onze mening goed gelukt. Onderliggende lijn van het verhaal is dat O.J. zich het liefst begeeft tussen zijn blanke rijke vrienden in zijn afgesloten villawijk. Uiteindelijk zijn juist die ‘vrienden’ vertrokken en blijkt hij vooral steun te houden van de arme zwarte bevolking. Het is verder bijzonder om te zien hoe het racismeargument alle bewijs van tafel veegt. Bepaalde leden van de jury weigeren überhaupt naar het overweldigende bewijsmateriaal te kijken. Immers, er is racisme in het spel. Een ogenschijnlijk eenvoudige zaak wordt daarom op een bizarre manier uitgeprocedeerd. Dit geldt overigens wel alleen voor het strafrechtelijke gedeelte, drie jaar later is The Juice civielrechtelijk wel voor de moorden veroordeeld. Dat Amerikaanse rechtssysteem toch…
De serie is zeker de moeite waard en kreeg niet voor niets negen Emmy’s en twee Golden Globes voor onder andere beste miniserie. De vele bekende gezichten (Cubo Gooding Jr., John Travolta, David Schwimmer en anderen) in de serie geven nog wat extra cachet.
